Bilindiği üzere, 16. yüzyılın en büyük padişahı Kanuni Sultan Süleyman (1495-1566) ve onun en gözde şairi de Bâkî (1526-1600)’dir. Padişah, çok sevdiği Bâkî’ye zaman zaman, nazire yazması için şiirlerini gönderir, her vesileyle ona ihsanlarda bulunmaktan zevk duyardı. Kanuni’nin ölümü üzerine Bâkî’nin yazdığı mersiye malum... Ancak, aşağıda sunacağımız belge Kanuni Sultan Süleyman ile Bâkî’nin arasının o kadar da güllük gülistanlık geçmediğini
göstermektedir.
Konya Bölge Yazma Eserler Kütüphanesi, 13467 numarada kayıtlı bir şiir mecmuasının 157. sayfasında şu ifadelerin yer aldığı görülmektedir:
Sultân Süleymân Fermâyed:
Bâkî-i bed azm-i beled nefy-i ebed Bursa’ya red.
Şuarâdan Bâkî’nin cevabı:
Çi gam azm-i beled nefy-i ebed oldun ise ey Bâkî//Bilirsin kim cihân mülkü Süleymâna değil bâkî//Şehâ azlimde isbât-ı tehevvür eyledin ammâ//Buna çarh-ı kemîn derler ne sen bâkî ne ben bâkî.//
Metinden de anlaşılacağı üzere, Sultan Süleyman, Bâkî’nin Bursa’ya sürülmesini emreder. Bâkî de cevaben yazdığı dörtlükte padişahın bir an öfkeye kapılarak azline karar verdiğini belirtir ve hükümdara sitemde bulunur.
Kaynaklarda böyle bir sürgünden bahsedilmiyor. Acaba gerçekten böyle bir sürgün yaşanmış mıdır, yoksa Bâkî’nin ara sıra başına geldiği gibi, yine onu çekemeyenlerin bir tertibiyle mi karşı karşıyayız? Bu konuda son sözü elbette sahanın uzmanları söyleyeceklerdir...
-Basından-
